Twee dagen voordat onze club haar 103e verjaardag viert hebben we onszelf een heel mooi cadeau gegeven: Op een zonovergoten zaterdagmiddag winnen we van stadsgenoot AKC.
De hele dag was het een gezellig drukke boel aan de Koedijk. Alle teams van Achilles speelden thuis en kregen na afloop van hun wedstrijd een patatje van de club. Het mooie weer was een geschenk die de feestvreugde nog eens verder verhoogde. Het hoogtepunt van de dag was natuurlijk de derby die door zo’n 250 toeschouwers werd bijgewoond.
Historische overwinning
De derby was spannend. Er was veel strijd maar wij hadden continue de touwtjes in handen. Aan het eind stond er een historische uitslag op het door bord. Achilles wint met 15-12!
Deze overwinning op AKC is uniek. Ik herinner me een overwinning in een oefenwedstrijd in 2006 of 2007 en in de jaren 50 en 60 won Achilles 1 regelmatig van AKC 2 (destijds konden 2e en 3e teams ook uitkomen in de hogere klassen) maar een overwinning in een officiële competitie op het 1e team van AKC is iets wat in de recente geschiedenis nooit gelukt is.
In de 103 jarige historie speelden Achilles 1 en AKC 1 alleen voor WOII regelmatig tegen elkaar. Na de oorlog is het slechts twee keer voorgekomen dat we bij elkaar in de competitie waren ingedeeld. In de 1959/1960 en 1967/1968 werd AKC beide keren ongeslagen kampioen en verloren we dus alle derby’s. Ook de eerste derby van het seizoen 2022/2023 werd door AKC gewonnen.
De laatste overwinning dateert dus uit de jaren ’30 van de vorige eeuw, meer dan 80 jaar geleden!!
Uit de schaduw
Dat we zo weinig tegen elkaar gespeeld hebben heeft natuurlijk zo zijn redenen. AKC speelde jarenlang in de absolute top van Nederland. Hoewel Achilles ook regelmatig een goed niveau en haalde en een stabiele club bleek, bleef het qua korfbal altijd in de schaduw staan van de buurman. De rollen zijn ondertussen omgedraaid. AKC worstelt sportief maar moet ook als club alle zeilen bijzetten.
De overwinning voelt daarom denk ik voor Achilles extra goed. We zijn uit de schaduw gestapt en hebben dit deze wedstrijd ook op het veld laten zien. Het calimero gevoel kunnen we eindelijk definitief van ons afschudden.
Je zou bijna vergeten dat we ons ook nog eens uit degradatiezone speelden en zo goed als veilig zijn. De overwinning werd terecht flink gevierd en vooral de oudgedienden liepen met een grote glimlach op het complex rond!
Groet van een trotse voorzitter!
